Het was 1982, ik had net mijn kandidaats gehaald. Zat in het toen nog tamelijk suffe Groningen, mijn moeder belde vanuit Brabant eens een keer. Wat ga je deze zomer doen? Toevallig had ik net besloten om in mijn eentje met de Magic Bus naar Griekenland te gaan. Voor een maand, ik had ergens gelezen: zaterdagmiddag opstappen in Eindhoven en maandagochtend in Athene aankomen. Dat leek me een goed plan. Net na mijn eindexamen had ik op mijn 18e al een reis naar Griekenland gemaakt voor 5 weken, maar dan met een oudere vriend die een gifgroene Ford Escort had.
Goed idee zei mijn moeder direct, maar wat is die Magic Bus? Een paar dagen later belde ze terug: een Amerikaans concept in de jaren ’60 gestart voor blowende hippies om bijvoorbeeld van de Oostkust naar de Westkust te reizen. Vandaar enige aarzeling aan de telefoon. Ik: mam dat waren de jaren ’60! Mijn moeder was natuurlijk al een gewaarschuwd mens door mijn intensief hasjgebruik op de middelbare school, vanaf de eerste klas, onder het genot van Frank Zappa’s platen of het lezen van Naked Lunch van William Burroughs….(o.m. gefinancierd door mijn peettantes boeken- en platenbonnen. Die dan weer bij mijn moeder aan de telefoon ging hangen etc. etc.).
Enfin. Mijn ouderlijk huis stond vlakbij Eindhoven dus moeder brengt me op zaterdagmiddag naar Eindhoven waar de Magic Bus al klaar stond. Het was een stralende dag. Ze zei: ik wou dat ik met je mee kon (maar ja had nog 2 zonen thuis en niet te vergeten haar beminde man). En toch. Ze gaf me de dialogen van Plato mee, uit haar eigen studententijd. Symposium is nog steeds mijn lievelingstekst.
De Magic Bus bleek een zeer luxe touringcar te zijn met allemaal ‘nette’ jonge mensen. Dat had moeder niet verwacht! (de 2 bussen werden in München verwisseld voor 2 Griekse stadsbussen. De chauffeurs gingen soms, on the road in bijv. Joegoslavië, gewoon met mekaar keihard converseren, door de geopende deuren van de 2 bussen). Het liep goed af, ik zat vanaf Duitsland naast Hilmar met wie ik verder ben gereisd. Op Samos, waar ik vooral (in mijn blootje) zat te lezen, in de zee dook, Retsina en ouzo dronk en lekker at, ontmoetten we natuurlijk allerlei gelijkgestemden. En ook nog een Griek met wie we later de oversteek naar Turkije maakten per bootje. Naar Kusadasi, andere dorpjes, Izmir en de overblijfselen van Ephesus. In de tussentijd zagen we vanuit de Ford minibus heel diep naar beneden een verlaten strandje. We vroegen de chauffeur te stoppen en gingen met onze rugzakken naar beneden. Paar heerlijke dagen doorgebracht, het was totaal verlaten met uitzondering van een zigeuner die op een gegeven moment voor onze neus stond op zijn kameel (ik mocht een rondje op het strand).
Mijn geld was bijna op. Tijd voor de terugreis met de Magic bus. We waren inmiddels alweer een tijdje op Samos dus ik nam de boot naar Athene, een reisje van zo’n 12 uur. Naast me zat een groepje Griekse vrouwen met wie ik handen- en voetengewijs maar vooral met lachende gezichten gezellig aan de praat raakte. Rond de 60 en allemaal in het zwart gekleed. Ze waren naar de warmtebronnen op Ikaria geweest begreep ik uit het hele verhaal en waren weer op de terugreis. Op een gegeven moment vroeg een van de dames of ik ’s nachts een plek had om te slapen in Athene. Ze nodigde me direct uit bij haar thuis. Goed geregeld, zeker omdat mijn geld bijna op was.
In Piraeus aangekomen namen we een taxi naar haar huis, in het donker. De hele stad door, naar een zeer primitief buitenwijkje op een heuvel. Meteen maakte ze eten. Ik voelde me thuis. Ik geloof dat het dak van gietijzeren platen was, er waren blaffende honden, autowrakken, dat soort dingen. Maar alles lekker clean. Op een gegeven moment kwam de dochter van mijn gastvrije nieuwe vriendin thuis. Deze had Economie gestudeerd zo bleek, werkte bij een bank en sprak goed Engels.
Op een gegeven moment werd er een grote teil onder de kraan van het piepkleine keukentje gezet. Die lieten ze helemaal vollopen. Toen zetten ze hem samen op de vloer. Hup erin! Zeiden en gebaarden ze. Daar zat ik dan, in bad.
De volgende dag ging ik op de door de dochter gegeven aanwijzingen qua openbaar vervoer naar de stad en de opstaphalte voor de Magic Bus. Ofschoon ik had uitgerekend dat er de volgende dag weer twee bussen zouden vertrekken droop ik teleurgesteld af: die zaten dus vol. Maar ik kon 3 dagen later mee, dat wel. Jezus dacht ik wat moet ik doen? Er zat niets anders op: moeder bellen. Dat ging nog met drachmen in een telefooncel op straat. Ik legde kort en bondig mijn probleem uit en al snel antwoordde ze heel kordaat: ik zal het hoofdkantoor van de ABN bellen in Athene en je geld sturen.
Ik zwierf die middag nog wat door Athene en ging tegen de avond weer terug naar mijn gastvrouwen. De dochter wist me het adres van de ABN precies te vertellen, dus de volgende dag moest ik er maar heen vond ze.
Zo gezegd zo gedaan. Ik kom met mijn gescheurde afgeknipte spijkerbroek, sandalen en blonde lange haren die bank binnenstappen, alles marmer en airco. Werd direct verwezen naar een speciale vrouwelijke agent die mij ruim genoeg geld gaf voor de dagen erop, dus inclusief de maaltijden voor de stops met de Magic Bus.
Yourr motherr is a verry dynamic perrson!! Zei ze nog. Ik wandelde de bank uit en alles was op zijn pootjes terecht.
Dynamisch. Met een knal kwam ook een einde aan haar leven vol beweging, niet lang geleden.
Kortsluiting.
Dag mam.
